24 januari 2012

Appeltaartjes met speculoosijs

Telkens wanneer ik gasten heb, maak ik er een erezaak van om een nieuw dessert uit te proberen. Dagenlang op voorhand bedenk ik verschillende combinaties en dan hoop ik maar dat op de dag zelf de realiteit mijn bedenksels eer zal aandoen. Afgelopen zaterdag kregen mijn vrienden volgende creatie voorgeschoteld: speculoosijs met een appeltaartje van filodeeg.

Het speculoosijs was heel lekker (al zeg ik het zelf) maar de eerlijkheid gebiedt me er tevens aan toe te voegen dat een workshop 'creatief met filodeeg' misschien niet zo'n slecht idee zou zijn. Het oorspronkelijke plan was om een soort van appelstrudel te maken in sigaar-vorm (dus appels, rozijnen en amandelen opgerold in filodeeg). Wegens tijdsnood bleek dit geen haalbare kaart en dus haalde ik mijn muffinvormpjes-plaat boven en maakte 'appelstrudelkuipjes'.

Nu had ik reeds het nodige opzoekwerk verricht en bleek de belangrijkse tip met betrekking tot filodeeg te zijn: 'Werk snel!'. Het deeg schijnt immers de neiging te hebben snel uit te drogen. Nu, ik denk dat het duracelkonijntje afgelopen zaterdag wel iets van mij kon leren. A la vie d' artiste, heb ik in het wilde weg stukken van dat deeg afgescheurd en het in een razend tempo in de vormpjes geplakt met behulp van een met de vingers geklutste eierdooier. Ik had er geen idee van of je taartjes van filodeeg op voorhand kon maken maar ik heb het risico maar genomen, de vulling erin gekwakt, beetje zilverpapier erover en op het moment zelf (rond 01h00 's nachts en ettelijke glazen wijn later) de taartjes afgebakken. Iedereen vond ze erg lekker maar opnieuw: 01h00 's nachts en ettelijke glazen wijn later...
Misschien oordeel je beter zelf.

Voor het ijs:
- 1/2 liter volle room
- 1/2 liter volle melk
- 5 eierdooiers
- 1 vanillestokje
- 160 gram suiker
- beetje speculooskruiden
- 6 speculooskoekjes verkruimeld

Breng de melk aan de kook met het opgesneden vanillestokje. Laat vervolgens minstens een halfuur trekken (het vuur staat dan, voor de goede verstandhouding, dus uit hé). Klop de eierdooiers met de suiker schuimig. Wanneer de melk wat is afgekoeld, voeg je die bij de eierdooiers en klop op. Giet dit alles vervolgens opnieuw in je kookpot en laat opnieuw opwarmen op een zacht vuurtje tot je saus gebonden is.
Klop de room op (niet helemaal stijf, maar wel 'lobbig'). Meng de room met de eierdooiers en voeg de speculooskruiden toe. Zet dit mengsel nu enkele uren in de koelkast alvorens er ijs van te draaien.
Wanneer je er klaar voor bent, giet je je mengsel in de ijsmachine, voeg je er de verbrokkelde speculoos aan toe en laat je de machine zijn werk doen. Ik vind het lekker wanneer je nog 'echte brokken' speculoos in je ijs terug vindt dus ik verkruimel mijn koekjes niet tot poeder. Maar ieder zijn goesting natuurlijk.

Het taartje dan:

- filodeeg (een vel of drie, vier voor 12 minitaartjes)
- 3 appels (jonagold of pink lady)
- 3 eetlepels bruine suiker
- 3 eetlepels amandelschilfers
- snuifje kaneel
- in rum of calvados gewelde rozijnen (als je dat graag eet. Ik niet, dus heb ik ze weggelaten uit het recept)

Meng je appels met je rozijnen, de amandelschilfers, suiker en kaneel. Vet je muffinvormpjes in met wat boter en bekleed ieder vormpje met filodeeg (je mag dat een beetje 'verfrommelen). Herhaal dit proces zo'n drie keer (dus drie lagen filodeeg in elk vormpje) maar smeer ieder vel in met een beetje eierdooier alvorens je een nieuwe laag aanbrengt.
Vul je vormpjes met het appelmengsel. Bak de taartjes gedurende een 20-tal minuten in een voorverwarmde oven op 180°. De taartjes zijn klaar wanneer je deeg er goudbruin en krokant uit ziet.

Ik heb mijn dessert als volgt geserveerd: een bolletje ijs, versierd met wat verkruimelde speculooskoekjes en daarnaast het warme appeltaartje met geroosterde amandelschilfers over gestrooid. Het geheel heb ik bestoven met poedersuiker.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten