8 december 2013

When life gives you lemons ... make lemoncurd

Bovenstaande titel doet wellicht vermoeden dat nu een verhaal volgt waarbij ik vertrek vanuit een tegenslag, vervolgens besluit om me niet te laten doen en dapper verder strijd zodat uiteindelijk, zoals het een goed verhaal betaamt, alles samenkomt in een harmonieus geheel, ik een wijze levensles heb geleerd en doorheen het hele proces ook mooier en slanker ben geworden. Helaas. Wat ik zal vertellen heeft geen hol met de titel te maken. Ik heb namelijk bitter weinig problemen ervaren de laatste tijd. Alles kabbelt zo'n beetje gezapig verder en dat is wel een beetje jammer want shit meemaken doet echt wonderen voor het creatieve proces.


Maar goed, ik vond het wel een catchy titel en uiteindelijk gaan we allen aan de slag om lemon curd te maken dus dacht ik dat jullie me het wel zouden vergeven wanneer ik in plaats van een tegenslag, vertel over Vriend Konijn.

Op vrijdagmorgen sta ik steevast voor dag en dauw op om een uurtje te gaan lopen. Ja, zo zeg ik dat, heel losjes weg, ook tegen mensen die ik pas leer kennen. Op die manier verzeker ik me ervan dat ze me al haten nog voor ze alle boeiende facetten van mijn persoonlijkheid kennen en kan ik mijn vriendenkring mooi overzichtelijk houden.

Met uitzondering van die twee maanden bikini-seizoen, ben ik op dat Goddeloze uur meestal alleen op de piste en dat vind ik wel zo aangenaam. Tenslotte, wanneer je zonder een likje make-up, met een net-uit-bed-kop loopt te hijgen als een mops met mucovisidose, heb je geen nood aan publiek.
Behalve dan wanneer dat publiek bestaat uit Vriend Konijn.

Wie is Vriend Konijn nu precies? Wel, zoals de naam het een beetje weggeeft, spreken we over een konijn. Ik noem hem vriend, omdat ik hem al een paar maanden routineus elke week ontmoet, hij me ziet in mijn meest onflatteuze staat maar nimmer een oordeel velt en dat dus meer is dan ik van de meeste mensen kan zeggen. Voeg die twee samen en je komt als vanzelf bij mijn hoogst spitsvondige benaming. Dat wordt lachen wanneer ik ooit een mens van een naam moet voorzien...

 Ik weet niet precies waar Vriend Konijn vandaan komt maar ik geloof dat ik hem ooit eens gespot heb op het erf van een nabijgelegen woning waar allerhande pluimvee placht rond te lopen. Misschien woont hij daar.
Misschien komt hij alleen af en toe eens 'aanwippen' voor een kort bezoekje aan Mr. en Mevr. Pauw. Maar wellicht is Vriend Konijn ontsnapt aan een jarenlange ballingschap in een veel te klein celletje waar af en toe een dik kindervingertje door de tralies verscheen om hem te porren.

Volgens mij dacht Vriend Konijn op een mooie dag: 'Dit hoef ik niet te pikken, jullie kunnen mijn wollig achterste kussen' en knabbelde hij zich traag maar gestaag een weg naar de vrijheid. HJij is er precies het dier voor om zich aan dergelijke baldadigheden over te geven. Ik denk dat Vriend Konijn nu hij vrij is, als een soort van missionaris het land door hopst, op zoek naar dieren in ballingschap onderwijl zijn Blijde Boodschap verkondigend: 'Ja, jij daar, lekker kippetje, bevrijd je zelf van de slavernij van het dagelijks eierleggen! Werp de ketenen der dwangarbeid van je af en vlieg! vlieg lekker kippetje! Vlieg jezelf naar een mooier, beter en vrijer bestaan.'

Dat kan allemaal hé. Tot iemand mij kan bewijzen dat dieren niet tot hogere gedachten in staat zijn, blijf ik Disneygewijs stiekem hopen dat ze allemaal wél kunnen spreken en rationeel kunnen redeneren maar dat ze er gewoon voor kiezen om dat niet te doen in onze nabijheid. Om deze reden wens ik dan ook te blijven geloven dat de reden voor Vriend Konijns' afwezigheid afgelopen vrijdag niets te maken heeft met het feit dat hij als een klein wit tapijtje uitgespreid ligt in de Menenstraat maar eerder dat hij zijn missie in onze gemeente voltooid heeft en onderweg is naar onbekende, barbaarse horizonten waar voor pluimvee allerhande een vrij bestaan nog slechts een ijdele droom lijkt.

Vaarwel dus, mijn zachte Vriend. Het ga je goed. Vaarwel! vaarwel! Adieu!

Dit gezegd zijnde. Nog een dikke drie weken en ebay zal weer overuren draaien met het verhandelen van ongewenste, foute of gewoon spuuglelijke cadeaus.



Vandaar volgende suggestie: schenk een ander eens een eetbaar cadeautje. Er zijn tal van voordelen aan verbonden:
1. Je kan niet missen met iets lekkers. Ik persoonlijk ben bijvoorbeeld nog nooit iemand tegen gekomen die iets had van: 'Iets lekkers, nèh, geef mij maar dat niet te fretten hoopje voedsel dat eruit ziet als kots'
2. Je houdt er geen financiële kater aan over. Een paar basis ingrediënten en je bent er weer van af voor dit jaar.
3. Mensen appreciëren het als je moeite doet voor hen. Pluspunt je houdt er zelf zo'n heerlijk zelfvoldaan, superieur gevoel aan over ('Jaaah, tuurlijk zijn die slaapsokken van de Hema leuk maar ik heb je de gift van Persoonlijke Kostbare Tijd geschonken! Ik ben, met jou in gedachten, aan de slag gegaan en heb iets gecreëerd wat je genot zal schenken. GENOT! Mijn beste') .

En zo komen we dan uiteindelijk bij de titel uit en geef ik u graag het supersnelle, super gemakkelijke recept voor lemon curd mee.
(Ps: Onnodig om dat 'snel' en 'gemakkelijk' te laten weten aan diegene die de eer heeft je eerbaar cadeautje te mogen verorberen. Laat ze maar denken dat jij gezwoegd hebt voor hen. Misschien krijg je dan volgend jaar eens iets terug wat je wel degelijke léuk vindt en/of kan gebruiken).

Wat hebben we nodig?



- citroenen zijn altijd een goed begin wanneer je citroencrème (aka lemon curd) wil maken. Neem er zo'n stuk of 5 (gelijk aan 200 ml citroensap)
- de zeste van 3 citroenen
- 200 gram kristalsuiker
- 4 eieren
- 4 eierdooiers
- 180 gram koude boter in kleine brokjes

Werkwijze:

Neem een pot met een dikke bodem en doe daar alle ingrediënten, met uitzondering van 100 gram boter in. Stook een matig vuurtje onder die pot en breng het geheel aan de kook, onderwijl roerend met een klopper. Als je voelt dat de massa dik aan het worden is op de bodem, zet het vuur lager. Wanneer je luchtbellen aan de oppervlakte ziet verschijnen, roer nog een minuutje goed door en zet dan de pot van het vuur.
Vervolgens roer je er al even krachtig de overgebleven boter door, giet je alles door een fijne zeef, laat je de crème afkoelen tot kamertemperatuur en breng je hem vervolgens over naar zo'n visueel aantrekkelijk  weckpotje. Laat de 'curd' nog een uur of zes opstijven in de koelkast en dan ben je alweer helemaal klaar om vriend en vijand te verbazen met je kookkunsten.



Ben je in het bezit van een thermomix, dan kom je er wel bijzonder gemakkelijk van af want dan ben je op zo'n minuutje of vijf klaar en dat zonder dat krachtig roeren en al.

Want dan doe je:

- alle ingrediënten (behalve de boter) tegelijk in de Thermomixkom en mix je ze gedurende 10 seconden op snelheid 8.
- vervolgens plaats je de vlinder in de kom en mix je  5 minuten op snelheid 4, temperatuur 70 graden.
- daarna stel je de machine in op 2 minuten, snelheid 2, temperatuur 70 graden en mik je tijdens die twee minuten de stukjes boter door het gaatje in het deksel.
- Tenslotte meng je alles nog eventjes gedurende 20 seconden op snelheid 9.



Giet het geheel door een zeef, kap in een potje, laat afkoelen op kamertemperatuur en plaats vervolgens gedurende een paar uur in de koelkast.

'En nu?' hoor ik je denken, 'Ik ben nu in het bezit van lemon curd en ok, dat is op zich een enorme verrijking voor mijn leven maar wat kan je er allemaal mee doén?'
'


Wel, lieve lezers, dat zal ik je nu eens gaan vertellen:

1. Je kan de lemon curd zo, met een lepel, rechtstreeks uit het potje lepelen. Dat kan. Dat mag.
2. Je kan hem (haar? het? Iemand een idee over de geslachtsbepaling van lemon curd?)  in een taartje verwerken, aldus een heerlijk citroentaartje bekomend (Hoe? Een muffinvormpje bekleden met bladerdeeg of kruimeldeeg, afbakken, vullen met lemon curd en opdienen naar wens met een toefje opgeklopte room)
3. Je kan hem combineren in dessertglaasjes met een laagje Griekse yoghurt en wat speculooscrumble zoals ik  hier deed:

4. Je kan de crème verwerken in koekjes (zie internet)
5. Je kan een ordinaire cake bakken en die pimpen door ze doormidden en te besmeren met een dikke, romige laag lemon curd.
6. Je kan het potje op je gezicht smeren, een filmpje kijken en je wederhelft wijsmaken dat het een gezichtsmasker is. Intussen kan je lekker snoepen zonder dat je moet rechtstaan en dingen uit de koelkast moet halen. Handig én lekker.

Man, ik zou zo voor Libelle kunnen schrijven....