Rukwinden. Regen. Koud. Donker.Vallende bladeren. Lopende neus en een constant aanwezige neerslachtigheid. Ohja, de herfst is weer in het land. En waar heeft een mens dan zin in? Juist, in lichte, frisse, LENTErolletjes. Over het hoe en waarom van deze craving zouden we eindeloos kunnen speculeren maar aangezien dat zou leiden tot een onwaarschijnlijk saaie discussie, laten we het maar gewoon zo.
Deze knapperige hapjes zijn een uitstekend idee bij het aperitief en zetten de maag wagenwijd open voor wildpaté, oude kaas, met bechamel overgoten ovenschotels en halve geroosterde everzwijnen. Behalve dat er wat werk kan kruipen in het fijn snijden van de groentjes, zijn ze bovendien in een handomdraai klaar. Maar ook bovengenoemd obstakel kan gemakkelijk overwonnen worden door een zak geraspte wortels te kopen.
Lente, zomer, herfst of winter, i'll have a lenterolletje anytime!
Nodig voor vier rolletjes:
- 4 vellen rijstpapier
- 1 wortel
- een halve komkommer
- 2 lente-uitjes
- 1 avocado
- een paar krabsticks (of échte krabbenvlees als je een purist bent die iets heeft tegen neonkleurige stokjes)
- verse koriander
Snij de wortel in heel dunne staafjes. Doe hetzelfde met de komkommer en het vruchtvlees van de avocado. Snipper de lente-ui fijn. 'Trek' de krabsticks uit elkaar in draden. Versnipper de koriander. Mis-en-place: check!
Neem een vel rijspapier en kraak het vervolgens in stukjes. Vervloek je zelf daarna omdat je zo'n lompe klauwen hebt en neem een nieuw vel rijstpapier die je met alle tederheid in de wereld op zijn geheel even onderdompelt in een kom water.
Onthou dat geduld écht een schone deugd is en begin niet- zoals ik - luidop het arme rijstpapiertje te vervloeken omdat het 'G**ver**mme' weigert om er deegachtig en wit uit te gaan zien.
Alles komt goed! Tien seconden in het water, vervolgens het papier neervlijen op een vochtige handdoek: et voila, een lenterolletjesdeeg verschijnt voor uw ogen.
Leg vervolgens onderaan het vel in het midden een paar wortelstaafjes. Ga verder met wat komkommer en avocado. Kleur de hele boel op met een paar krabbendraadjes (hoe vies kan iets klinken. Soit. Trust me, I know what i'm doing) en besprenkel het geheel met wat lente-ui en koriander. Dan rol je de boel op en moffel je de zijkanten er zo'n beetje tussen.
Je mag nu gerust even in stilte de pure schoonheid bewonderen die jij zelf net gecreëerd hebt. Valse bescheidenheid dient namelijk tot niets als je alleen in je keuken staat.
Vanavond maak ik ze opnieuw maar breng ik zotte variaties aan onder de vorm van sojascheuten, en enokichampignons. U ziet: actie, spanning en sensatie zijn in mijn leven nooit ver weg.
Ps: als dipsausje kan ik ten zeerste de mangochutney en de zoete chillisaus uit de Colruyt aanbevelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten