10 maart 2013

Boer zkt. (exotische) Vrouw: in retrospectie



Toen ik iets meer dan een jaar geleden met deze blog startte, koos ik er bewust voor om geen foto's van mezelf te publiceren. Dat had verschillende redenen:

1. ik was van mening dat mijn uiterlijk niet bepaald een toegevoegde waarde betekende voor mijn kookverhaaltjes
2. in de buurt van een fotocamera schijn ik alle naturel te verliezen, begin ik als een soort maniak te grijnzen met als resultaat een foto die je beter niet toont aan kleine kindjes, wil je ze van nachtmerries vrijwaren.
3.mijn moeder weet wel hoe ik eruit zie

Maar sinds afgelopen dinsdag 'is my cover blown' denk ik. Dus hier gaan we:


Tip: ik heb geen witte koksvest aan.

'De Beste Hobbykok van Vlaanderen' dus. De hele ervaring is ... onwerkelijk. Terwijl ik dit aan het typen ben, dwalen mijn ogen heel de tijd af naar bovenstaande foto en kan ik bijna nog altijd niet geloven dat ik het effectief ben, die daar staat in het gezelschap van Gert en Sergio.

Benieuwd naar wat extra inside information? Gezien het feit dat in ons allen een voyeur schuilt, neemt ik aan dat het antwoord 'yes' is.

Op het moment dat deze foto werd genomen, hadden we net onze instructies gekregen en ging ik enthousiast aan de slag met vis, savooi en aardappelen. Gezwind was ik de garnalen van hun karkassen aan het ontdoen toen 'iets' me uit mijn concentratie haalde. Dat 'iets' bleken vier camera's te zijn, allen gericht op mijn persoon. Het vermoeden dat het niet mijn bijzondere vaardigheden op het vlak van garnaalpellen waren, die deze bijzonder aandachte verdienden, keek ik voorzichtig over mijn schouder. Ongeveer vijf centimeter buiten mijn 'persoonlijke ruimte' bleek zich daar een zes-sterren duo te bevinden.

Het arme garnaaltje dat zich toen in mijn klauwen bevond, werd prompt tot mousse gekenepen en een soort van schor gepiep dat vage gelijkenissen vertoonde met een populaire Nederlandstalige begroeting werd uit mijn strot genepen.

Nu ben ik er wel niet echt de persoon voor die zich laten verleiden tot idolatrie maar iedereen die ook maar een béétje in koken geïnteresseerd is, kan niet anders dan toegeven dat bovenstaande mannen een soort van halfgoden in de culinaire wereld zijn. Ik dacht nog bij mezelf: Coorevits, al wat uit hun mond komt, kan je maar beter zo opslaan dat je het op je sterfbed nog herinnert. Echter, een tijdelijke blokkage in mijn executerende functies besliste daar anders over.

 De uitzending van afgelopen dinsdag laat dan misschien wel een super-geïnteresseerd meisje zien dat ijverig staat te knikken maar in werkelijkheid heeft mijn autistische gestaar hen waarschijnlijk de stuipen op het lijf gejaagd. In mijn hoofd weergalmde continu volgende auto-instructie: 'Sla info op! Sla info op!' zonder dat er natuurlijk ook maar iets werd opgeslaan. Het enige wat ik me achteraf herinnerde was dat ze me aangeraden hadden om mijn stoemp 'pittig en anno 2013' te maken.

De eerste neiging om een handvol rode pepers door mijn puree te draaien bedwingend, toog ik verder aan het werk met garnalen, kool en aardappelen. Enkel hopend dat een soort van Goddelijke Ingeving soelaas zou bieden. Na een tijdje had ik een deftige savooistoemp, een lekker sausje op basis van garnalenkoppen en een handvol gepelde garnalen. Restte mij enkel nog de skrei (= witte vis die op dat moment in het seizoen was).

Mijn oorspronkelijke plan om er een soort van luxe-fishsticks van te maken had ik al overboord gegooid want tenzij Kapitein Iglo aan een mega-comeback bezig is, kun je hem niet echt '2013' noemen.
Volgend plan: vis gaar stomen in een koolblad. Dat ik noch over een stoommandje, noch over een werktuig beschikte om de kool mee vast te zetten, was een euvel die zich gaande weg wel zou oplossen. Niet dus. Een vergiet boven kokende aardappelen hangen is GEEN goed alternatief voor een stoommandje.
Een andere ingeving waarbij de vis gepaneerd werd in mosterdzaadjes en vervolgens gegrild werd, passeerde ook de smaaktest niet.

De klok tikte medogenloos verder en daar een hysterische paniekaanval zelden tot briljante daden leidt, besloot ik mezelf even te verstrooien door het maken van een origineel garnituurtje. Volgende tip kan ik u alvast meegeven: chips van savooikool zijn NIET lekker.

Voor de 100 000ste keer die dag herhaalden zich in mijn hoofd de woorden: 'anno 2013', 'pittig' en 'spannend'. En toen, een twintigtal minuutjes voor de deadline, rekten mijn grijze hersencellen zich slaperig uit en besloten ze om zich ook nog eens nuttig te maken. Al proevend selecteerde ik wat verse kruiden waarvan ik wel vermoedde dat ze smakelijk zouden combineren met witte vis. Het stukje overgebleven skrei sneed ik in een fijne tartaar en pimpte die met een hoop smaakmakers en de handgepelde garnalen.
Tenslotte diende ik enkel nog een naam te verzinnen voor mijn gerecht daar de chefs onze creaties blind zouden proeven. West-Vlaamse stoemp en tartaar werden metaforisch aan elkaar gekoppeld en de rest is geschiedenis.

Onnodig om te vermelden dat ik mijn gerecht zelf geproefd heb voor ik het naar de chefs doorstuurde en hoewel ik vond dat 'de smaken goed zaten' (om maar eens een boutade te gebruiken) en ik best wel tevreden was met het resultaat, was mijn verbazing tijdens de bekendmaking groot.
Mogelijks hebt u dit kunnen afleiden uit mijn gelaatsuitdrukking?

Hoe het mij verder vergaat in Hobbykokland, zou ik u wel willen zeggen maar dan moet ik u vermoorden. Dus als het u ook maar enigzins interesseert: dinsdagavond. VTM. 20h30.




















5 opmerkingen:

  1. Fantastisch om een 'gezicht' op de lekkere recepten in deze blog te plaatsen. Proficiat met je supergoede start als de hobbykok van Vlaanderen! Veel succes nog. Lisa

    BeantwoordenVerwijderen
  2. :) Danku Lisa. kun je het daar een beetje volgen in het verre Hull?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Jaja, het is wel maar de fragmentjes die online staan. Zo spannend. Deze ochtend direct gekeken. Groetjes!!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hallo Stephanie... Ik ben ook een Foodblogger en woon eveneens in Kortrijk. Ik heb je blog deze week ontdekt... Je schrijft zalig en ik zit hier soms hardop te lachen met je verslag over de Hobbykok. Ik was niet van plan om dit jaar te kijken maar nu ga ik niet anders kunnen... Als je in 't stad bent kom dan eens even binnen in onze winkel - Byttebier op het Vandaleplein - dan kunnen we eens kennis maken...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hallo, danku voor de mooie complimenten over mijn blog. Altijd leuk om zo'n reacties te krijgen. Ik ken jullie winkel natuurlijk ( het walhalla voor de hobbykok) en spring zeker eens binnen voor een officiële 'meet and greet'. Tot binnenkort!

    BeantwoordenVerwijderen